elenmiş tuğla, kiremit tozu, kireç ve su ile yapılan bağlayıcı harçtır.

içerdiği hidrolik harcın dayanıklılığı sebebi ile bizans, roma, selçuklu ve osmanlı dönemi sarnıç, su kuyusu, su kemerleri ve hamam yapılarında kullanılmıştır